میگوها آبزیانی از خانواده سخت پوستان هستند که معمولا در بستر اقیانوس ها، دریاها ، دریاچه ها ،رودخانه ها زندگی میکنند که دارای پروتئین بالایی می باشند.
همچنین حاوی ویتامین B ، B12 ، A ،C ،D، E و اسید چرب امگا 3 و عناصر کلسیم ، منیزیم ، آهن و فسفر می باشند.
میگو ها به دو نوع پرورشی و دریایی تقسیم می شوند که میگوهای خوراکی دریایی در ایران عمدتا در آب شور دریای عمان و خلیج فارس زندگی می کنند.
تفاوت این دو نوع میگو در رنگ ، اندازه و مواد مغذی و گونه و نژاد آنها می باشد.
-اندازه میگوهای دریایی بخاطر اینکه از موجودات زنده دریایی تغذیه می کنند و ارزش غذایی آنها بالاتر می باشد،درشت تر از میگوی پرورشی می باشد.
*لازم به ذکر است که به منظور بهبود کیفیت و افزایش بهره وری و بازار پسندی میگوها می توان طی فرآیندی به کمک بعضی افزودنی های مجاز خوراکی مانند پودر ( Shrimp R-200 ) در افزایش وزن، بهبود رنگ و ظاهر میگو تفاوت قابل توجهی نمود.
-رنگ میگو دریایی معمولا صورتی یا نارنجی کم رنگ است.در حالی که رنگ میگو پرورشی سبز متمایل به خاکستری یا سبز و زیتونی است و بدن آنها حالت شیشه ای دارد .
از آنجایی که رنگ میگوهای دریایی بازار پسندی بیشتر دارد ،می‌توان به کمک همین ترکیبات مجاز رنگ آن ها را بهبود بخشید. این افزودنی ها موجب فعال شدن رنگدانه میگو ( آستاگزانتین )می گردند که رنگ صورتی خوش رنگی در میگو ایجاد می کند.